بررسی حوزه منابع انسانی (کارکنان) شرکت توزیع نیروی برق استان آذربایجان غربی براساس مدل کیفیت بنیاد اروپایی (EFQM)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسکن

2 کارشناس ارشد مدیریت آموزشی

3 دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی حوزه منابع انسانی (کارکنان) شرکت توزیع نیروی برق استان آذربایجان غربی براساس مدل کیفیت بنیاد اروپایی (EFQM) می‌باشد پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پژوهش‌های کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش کلیه مدیران و کارشناسان شرکت توزیع نیروی برق استان آذربایجان غربی می‌باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد نمونه 70 نفر می‌باشد. جهت پایایی پرسش‌نامه از روش برآورد ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردیده است. مقدار بدست آمده 89/0 بود. جهت آزمون سؤالات تحقیق از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t و تحلیل واریانس یک راهه) استفاده شده است بدین صورت که در سؤالات 1 تا 6 از آزمونt  و سؤالات 7 و 8 تحقیق از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. ‌نتایج پژوهش حاکی از آن است که امتیاز شاخص‌های برنامه‌ریزی، مدیریت و بهبود منابع انسانی در سطح پایین بوده است. شناسایی، توسعه و حفظ دانش و شایستگی کارکنان در حد متوسط انجام می‌شود. مشارکت کارکنان در مسائل سازمان در حد متوسط ارزیابی شده است. نحوه ارتباط و گفتمان متقابل بین کارکنان و سازمان در سطح پایین ارزیابی شده است. میزان تقدیر و تشویق سازمان از کارکنان در حد بالایی مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج به‌دست آمده از این پژوهش، مدیران سازمان باید نسبت به شاخص‌های برنامه‌ریزی، مدیریت و بهبود منابع انسانی و نحوه ارتباط متقابل بین سازمان و کارکنان، توجه بیشتری را مبذول دارند.    

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The examination of elevation of west Azerbaijan electric distribution company employees on the basis of EFQM model

نویسندگان [English]

  • Mehdi Kaffash 1
  • Ali Heidari 2
  • Mohammadhasan Pardakhtchi 3
1 Faculty member of Islamic Azad University, Bardaskan branch
2 Master of Educational Management
3 Associate Professor, Shahid Beheshti University
چکیده [English]

The purpose of this this study was to apply the (EFQM) to the Human Resource Management of Power Dispatching Company in the WesternAzarbaijanProvince. Statistical population in this study included all managers and experts of the company. A random sample of 70 was approached for data collection. A questionnaire was administered to the sample with a Cronbach's alfa coefficient of 0.98. T-test and one-way ANOVA were used for data analysis.   Results showed that planning, management, recovery criterion of human resources was well below average. Employees’ knowledge and competence recognition were about average. Employees’ participation in organization problems were about average. Organization and employees mutual contact were low. Whereas staff recognition and encouragement were high. Regarding to results managers must pay more attention to planning, management, human resource recovery and mutual interaction between organization and employees.

کلیدواژه‌ها [English]

  • European Foundation for Quality Management
  • human resources
  1. امیران، حیدر (1383). راهنمای گام به گام سرآمدی سازمانی بر اساس مدل‌هایEFQM /INQA. تهران: نشر مؤلف.
  2. الوانی، سید مهدی، و ریاحی، بهروز (1382). آموزه‌هایی برای استقرار مدیریت کیفیت جامع در بخش عمومی. تهران: انتشارات مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
  3. ای، نوا، دیوید (1384). توسعه کارکنان. ترجمه دکتر ناصر پورصادق و سعید علی میرزایی، تهران: انتشارات سارگل.
  4. خلاصه مقالات اولین کنفرانس توسعه منابع انسانی (1382)، تهران، ص الف.
  5. داونپورت و پروساک (1379). مدیریت دانش. ترجمه حلم سرشت، تهران: انتشارات ساپکو.
  6. رازانی، عبدالمحمد (1381). آشنایی با مدل EFQM. تهران:‌ انتشارات مام.
  7. ‌شیمون ال. دولان. و رندان اس. شولر (1384). مدیریت امور کارکنان و منابع انسانی. ترجمه دکتر محمد صائبی و دکتر محمدعلی طوسی، تهران: انتشارات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی.
  8. شرمرهورن، جان آر. و هانت، جیمزجی (1378).‌ مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه مهدی ایران نژاد پاریزی، بابایی و سبحان الهی، تهران: ‌انتشارات مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.
  9. عباس زادگان، سید محمد (1376). مبانی اساسی در سازماندهی و رهبری. تهران: ‌شرکت سهامی انتشار.
  10. گراهام، اچ. پی. (1377). مدیریت منابع انسانی. ترجمه دکتر سید محمد عباس زادگان، تهران: انتشارات سوره.
  11. نجمی، منوچهر (1382). مدل سرآمدیEFQM از ایده تا عمل. تهران: انتشارات روناس.
  12. نجمی، منوچهر و همکاران (1382). استراتژی توسعه صنعتی کشور. تهران: انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف.
  13. هرسی، پال.؛ کنت، بلانچارد و جانسون، دیویی ای. (1383). مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه قاسم کبیری، تهران: ‌انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
  14. وتن دیوید ای‌. و کیم ای.، کمرون (1381). مهارت‌های کسب قدرت و اعمال نفوذ. ترجمه محمدعلی بابایی زکلیکی، تهران: انتشارات ‌مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.
  15. وتن، دیوید ای. و کیم اس. کمرون (1381). توانمندسازی و تفویض اختیار. ترجمه بدرالدین اورعی یزدی، تهران: انتشارات مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.
  16. McCarthy,G. & Greatbanks, R. (2006). Impact of EFQM Excellence Model on leadership German and UK organizations. International Journal of Quality & Reliability Management, Vol. 23, No. 9, pp. 1068-1091.
  17. Saizarbitoria, H. & Casadesu, M. (2006). A Delphi study on motivation for ISO 9000 and EFQM. International Journal of Quality & Reliability Management, Vol. 23, No. 7, pp. 807-827.
  18. Jose, J. (2006). An EFQM model self-assessment exercise at a Spanish university, Journal of Educational Administration, Vol. 44, No. 2, pp. 170-188.
  19. Ernest, Osseo-Asare Jr, A. & Longbottom, D. (2002). The need for education and training in the use of the EFQM model for quality management in UK higher education institutions. Quality Assurance in Education, Vol. 10, No. 1, pp. 26-36.
  20. -Baldwin, L. (2000). Total Quality in Higher Education: The Implications of Internal and External Perceptions. (Dissertations Abstract Ph.D). New Mexico State University, p.102. AAT 3053637.
  21. -Deter, J. R.; Gschro, R. & Gudeck, R. (2003). The Measurement of Quality Management Culture in School: Development and Validation of the SQMC. Journal of Operations Management, Colombia.
  22. -Abdulmalek, K. K. (2000). TGM In Malaysian Higher Education Institutions. UK: Sheffieold Hallam University Press.
  23. -Coat, E. (1993). An Analaysis of Oregon state University’s Total Quality Management Pilot Program. New Direction for Higher Education, No. 83